خوردگی زیر سطح عایق از مهمترین مشکلات صنایع نفت و گاز و پتروشیمی بوده و هزینه های هنگفتی را می تواند ایجاد کنند. عدم امکان مشاهده و بازرسی زیر سطح عایق سبب می شود وقتی خوردگی زیر سطح عایق تشخیص داده شود که پیشرفت قابل توجه داشته و ممکن است دچار ترکیدن، نشتی و یا انفجار گردد. خوردگی زیر سطحی عمدتا در اثر جذب رطوبت توسط عایقهای سنتی ایجاد می گردد. کمربند حرارتی در روی عایقهای سنتی وجود دارد که در این ناحیه دمای عایق از دمای شبنم محیط پایینتر رفته و کندانس شدن رطوبت در عایق سبب نفوذ املاح مختلف در عایق می شود. به مرور زمان و با نفوذ املاح در درون عایق رسیدن آنها به سطح زیر عایق، در تماس با فلزف خوردگی شدید ایجاد می شود. همچنین ضعف مکانیکی انواع عایقهای سنتی شبب می شود تا چسبندگی مناسبی بین سطح و عایق وجود نداشته باشد و فاصله مابین آنها وجود داشته باشد. رطوبت و آب می تواند در این فواصل نفوذ کرده و خوردگی را تشدید نماید. استفاده از کاورهای آلومینیوم برای آب بندی عایقهای سنتی سبب می شود تا در صورت نفوذ آب باران یا رطوبت کندانس به داخل عایق، امکان نشت آن به بیرون وجود نداشته و ماندن طولانی مدت آب در درون سیستم عایقکاری شده سبب خوردگی بیشتر می شود.
بلنکتهای آیروژل با خاصیت فوق آبگریزی و مقاومت فشاری و کششی بسیار بالا، امکان عایقکاری مطمئن و بدون درز را روی سطوح مختلف فراهم کرده و مانع از خوردگی زیر سطح عایق می گردد. فوق آب گریزی عایقهای آیروژل خاصیت ذاتی عایقهای نانومتخلخل بوده و به مرور زمان دچار ضعف یا تخریب نمی شود. همچنین تمام سطح و داخل بلنکتهای آیروژل ضد آب بوده و این خاصیت محدود به سطح عایق نیست.

بدون توجه به آب و هوای منطقه، راه های مختلفی برای آب وجود دارد تا بتواند به داخل عایق حرارتی نفوذ کند. برف، باران، مه، چگالش، سیلاب، نشت بخار، قطرات پاشیده شده از برجهای خنک کننده و غیر ه می تواند از جمله راه ها باشند. برخلاف تصور عمومی مرطوب شدن عایقهای تنها ناشی از دماهای پایین نیست. حتی در سیستم هایی که به حد کافی از دمای 100 درجه سلسیوس بالاتر کار می کنند، بخش زیادی از عایق می تواند در دمای عملیاتی بسیار پایینتر از نقطه جوش آب باشد. همانند شکل پایین نتیجه چرخه تبخیر، چگالش و بازجذب در لایه بیرونی مرطوب عایق مانند کمربند انتقال انرژی عمل کرده و اتلاف انرژی و هزینه را برای صنعت در پی دارد.

مطالعات نشان می دهند که ضریب انتقال حرارت عایقهای الیافی می تواند تا 50 برابر در حالتی که مرطوب می شوند افزایش یابد. این به معنی 50 برابر مصرف انرژی بیشتر و 50 برابر تولید آلاینده های بیشتر و 50 برابر هزینه بیشتر بابت انرژی است. تکرار این چرخه به مرور زمان سبب تخریب اتصالات، شیرآلات، ترک جوشکاریها و از کار افتادن تجهیزات خواهد شد.